آز آدما بدم میاد
آدما..!
دلگیرم از شما....شمایی که فقط وقتای نیاز میاین طرفم و ظاهرتون با باطنتون فرق داره ........از شماهایی که هیچوقت نتونستین دوستی رو درک کنین نتونستین فقط واسه یک دهم ثانیه واقع نگر باشین....
نمیدونم چرا هر چی صداقت داشته باشی و و خوبی دوستتو بخوای و با همه یکرنگ باشی و دوشخصیته نباشی همیشه تنهایی ........
اما من این تنهایی رو به بودن با آدمای دورنگ ترجیح میدم....
فقط خواستم بگم تو این زمونه اینطوریه تا پول داری رفیقتم عاشق بند جیبتم و مصداق این...که تا وقتی کاری دارن میانو میگن که دوستتون دارن....
چقدر گاهی سخت میشه نتونی حرفاتو به کسی بگی و این ناگفته ها نم نم زیاد شه و بشه یه بغض کهنه که با هر بهونه دلت میخواد بشکنیش ...
چقدر سخته وقتی بدونی تو جمع دوستات چقد تنهایی چقد سخته بدونی اطرافیانت فقط واسه این تورو میخوان که یه کار براشون انجام بدی چقد سخته صادق باشی و تنها ... سالم باشی و تنها...و بدونی فکری که راجع به دوستت میکردی اشتباه بوده و اون فقط ظاهرش اینطور بود چقد سخته بعد این همه تظاهر وقتی دوستت بازم میاد و خودشیرینی میکنه واسه اینکه کارشو انجام بدی با روی خوش بهش لبخند بزنی و نشون بدی که دلگیر نیستی اما من همه اینا رو دوست دارم اگه چیزی نمیگم اگه با این دورنگی بازم لبخند میزنم اگه کارشو انجام میدم و وقتی تموم شد میشه مثه قبل و تو به روت نمیاری همه و همش فقط واسه یه چیزه رضای خدا و اینکه مطمئنم خدا اینارو میبینه و خودش کنار دلهای شکسته هست و دوسشون داره....
خدایا حاضرم تا ابد تنها بمونم و هرکی به خاطر کار خودش اومد پیشم بهش لبخند بزنم فقط تو با من باشی و دوسم داشته باشی خدایا حالا که دستامو گرفتی رهام نکن.....
