آرد ، نان ، كيك و كلوچه ، شيريني و شكلات

الانم كه ديگه بايد آماده شيم واسه آزمون جامع پس بكوب بايد درسو استاد كنيم آخ چقدر درس بابا !!!!!

ایسکانیوز: دومین کارخانه نان صنعتی با ظرفیت تولید روزانه 50 تن به بهره‌برداری رسيد.

به گزارش روز سه شنبه باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران "ایسکانیوز" به نقل از شبکه اطلاع‌رسانی بازرگانی ایران (شابا)، حمید علیخانی، معاون وزیر بازرگانی با اعلام این خبر به مشکلات نان سنتی و گرایش به تولید نان صنعتی اشاره کرد و اظهار داشت: با وجود پرداخت یارانه 3 هزار میلیارد تومانی به نان، دولت، نانوا و مردم از کیفیت آن رضایت ندارند و این در حالی است که تولید نان سنتی از نظر اقتصادی نیز برای نانوایان مقرون به صرفه نیست.

وی خاطرنشان کرد: در نانوایی‌های سنتی 70 درصد از هزینه‌ها مربوط به نیروی انسانی است و 5 تا 7 درصد هزینه مواد اولیه است که در هیچ جای دنیا این شیوه منطقی نیست.

این مقام مسوول با بیان این مطلب که مردم ایران با مصرف 162کیلوگرم نان در سال رتبه نخست جهانی در اختیار گرفته‌اند که یکی این میزان دو برابر مصرف متوسط جهانی است، اظهار داشت: عدم پرداخت قیمت واقعی یکی از معضلات نان است و اگر نان قیمت واقعی داشت ضایعات نیز به این حجم نمی‌رسید.

معاون وزیر بازرگانی با ذکر آمار فوق به ضرورت حرکت به سمت تولید نان‌های صنعتی تاکید کرد و گفت: در شرایط فعلی سه ضلع دولت، تولیدکننده و مصرف‌کننده نان ناراضی هستند که دلایلی چون عرضه نان بی‌کیفیت سنتی، نانوایی‌های غیربهداشتی، محدودیت در تنوع تولید و عدم وجود حق انتخاب برای مشتری و همچنین بالا بودن میزان ضایعات نان در کشور سبب ایجاد این نارضایتی‌ها هستند.

وی ادامه داد: از 3 سال گذشته تاکنون که اجرای طرح نان صنعتی از سوی دولت جدی گرفته شده تنها یک پروژه تولید نان به روش صنعتی به بهره‌برداری رسیده و امروز شاهد افتتاح دومین پروژه این طرح خواهیم بود.
مدیرعامل شرکت مادر تخصصی بازرگانی دولتی ایران با بیان این مطلب که در این واحد تولیدی صنعتی، نان صد درصد به روش صنعتی و بدون دخالت دست تولید می‌شود، اظهار داشت: کارخانه نان صنعتی هومت با ظرفیت تولید روزانه 50 تن فردا به بهره‌برداری می‌رسد.
وی افزود: این واحد تولیدی توسط بخش خصوصی و با حمایت شرکت بازرگانی دولتی ایران به بهره‌برداری می‌رسد.

معاون وزیر بازرگانی تاکید کرد: 9 میلیون تن آرد در سال برای مصرف نان در اختیار نانوایی‌ها قرار داده می‌شود که خوشبختانه‌ترین حالت 10 درصد از این آرد به هدر می‌رود.

وی تصریح کرد: در حال حاضر 57 هزار واحد نانوایی در کشور فعالیت می‌کنند که از این تعداد، بخشی از نانوایی‌ها آرد یارانه‌ای دریافت کرده و 5400 واحد نانوایی هم آزادپز هستند که آرد با نرخ آزاد خریداری می‌کنند.
معاون وزیر بازرگانی در خصوص وضعیت تولید نان صنعتی در کشور گفت: در حال حاضر در ایران 37 هزار تن نان فانتزی و 360 هزار تن نان صنعتی تولید می‌شود در حالی که باید ظرفیت تولید نان صنعتی در کشور چهار میلیون و هشتصد هزار تن باشد.

تاريخ آزمون: 21 اسفند 1388

1- دانشجويان دوره هاي آموزش پودماني ورودي سال هاي 1382-1381 چنانچه در آزمون ورودي مقاطع بالاتر پذيرفته شوند.
2- دانشجويان دوره آموزش پودماني ورودي سال هاي 1383 به بعد چنانچه در آزمون ورودي مقاطع بالاتر كه از طريق سازمان سنجش آموزش كشور برگزار مي شود، پذيرفته شوند.
3- آن دسته از دانشجويان دوره هاي پودماني آموزش هاي علمي-كاربردي كه در طول دوره بتوانند در جهت اشتغال زايي و كارآفريني طرحي را تعريف و تدوين كرده و در مراجع ذيربط به تصويب برسانند، طرح به عنوان ارزيابي حرفه اي آنان محسوب و جايگزين امتحان جامع مي شود.
4- دانشجويان غيرحضوري رشته مديريت خانواده كه به روش پودماني پذيرفته شوند.
آزمون جامع و ارزيابي حرفه اي پودماني دانشگاه جامع علمي-كاربردي دو بار در سال، توسط سازمان سنجش آموزش كشور و به طور هم زمان در سراسر كشور برگزار مي گردد. اين آزمون به صورت تستي و فاقد نمره منفي مي باشد و به سوالاتي كه به بيش از يك گزينه پاسخ داده شود و يا پاسخ غلط داده شود، نمره اي تعلق نخواهد گرفت.
آزمون مذكور در رشته هاي آواز ايراني، آواز جهاني، ساز ايراني و ساز جهاني به هر دو صورت تستي و عملي مي باشد. دسترسي به مواد آزمون جامع و ارزيابي حرفه ­اي پودماني از طريق سايت مديريت و برنامه ريزي آموزشي و درسي و سايت مديريت آزمون امكان پذير است.

:مواد آزمون جامع و ارزيابي حرفه اي پودماني به تفكيك گروه آزمايشي

صنعت

كشاورزي

مديريت و خدمات اجتماعي

فرهنگ و هنر

نمونه سوالات آزمون جامع و ارزيابي حرفه اي سال 1384

کره ماه رو می خریدم ...

اتاق نشمین خانه ام پنجره ای داشت با نمایی از کره زمین:  

دندانهای الاغم را روکش الماس می کردم:

خدمتکارم! همیشه آماده خدمتگذاری بود:




لیوان شربتم را از الماس طبیعی می ساختم:






بر روی کشتی اختصاصی خودم ، گلف بازی می کردم:

با هواپیمای اختصاصی خودم پرواز می کردم :

فقط آب معدنی چشمه های هیمالیا را برای مصرف در توالت استفاده می کردم:


O

دستمال توالتم :



 

استخر شنایم را از گرانترین عطرهای جهان پر می کردم:



فقط یک متخصص طلا، می توانست ماشین مرا که روکشی از طلا داشت بشوید:

لپ تاپم الماس نشان بود ، پنتیوم 11 با Ram 30 Gig

ماشین تشریفاتم:

استراحتگاهم:

خوب دیگه!

خیالات بسه!

برگرد سر کارت!  تنبل!

سه چيز در زندگي هيچگاه باز نمي گردند:

زمان، کلمات و موقعيت .

سه چيز در زندگي هيچگاه نبايد از دست بروند:

آرامش، اميد و صداقت.

سه چيز در زندگي هيچگاه قطعي نيستند:

رؤيا ها، موفقيت و شانس.

سه چيز در زندگي از با ارزش ترين ها هستند:

عشق، اعتماد به نفس و دوستان.

سه چيز در زندگي يک انسان را مي سازند:

تلاش، اخلاص و موفقيت.

دو چيز در زندگي يک انسان را نابود مي کنند:

غرور و دروغ

خدا رو شاهد میگیرم

بچگی

                                           بنام خدا

  ای خدا مردم از دلخوشی ... پس کی میرسونی یه کم ناخوشی!! چقدر خوبه آدم با جمله های معکوس یه کم به جیگرش حال بده ... !! آخیش جیگرم حال اومد ...

 بچه که بودیم دست زدن به هر چی.... حتی دست کردن توی دماغ هم با اجازه بزرگترها بود ....حالا یکی نبود بگه بابا دماغ  خودمه .... میخوام شیرینی دربیارم .... بزرگتر که شدیم بزرگترها کوچک شدند و ما تصمیم گیرنده .... حکایت از آنجا شروع شد که ژستهای روشنفکری گرفتیم ... دانشجو شدیم و عقل کل عالم

بچه که بودیم دست به قابلمه که میخواستیم بزنیم مادر با مهربانی تمام قاشق داغ را بر دستمان میچسباند و باصطلاح داغمان میگذاشت! بزرگتر که شدیم دیگر از قاشق داغ مادر خبری نبود ... دیگه هیچ چیز تو دنیا جیز نبود .... برای همین دیگه نمی فهمیدی چی جیزه و چی جیز نیست.... دست به هر چی که دلمون میخواست میزدیم ...  حالا اگه بعضی چیزا داغت میذاشتن دیگه با خودته!! کاش قاشق داغ مادر بود که جیز را ازغیر جیز تشخیص میدادیم تا داغ  نمی شدیم!!!

بچه که بودیم رویایمان یک باد بادک بود و نمیدانم که تا کجا دلمان میخواست برود ... اما دوست داشتیم بالا و بالاتر رود ... کودکیمان هم حرام همین بالا رفتن بادبادک شد...چرا که بزرگتر هم که شدیم دوست داشتیم بالاترین ها را فتح کنیم .... اما بعضی از قله ها دست نیافتنی بودند!!!

بچه که بودیم شاید تنها آرزویمان خریدن یک بستنی لیسی و داشتن یک توپ قرمز رگه دار بود .... و آرزو میکردیم که بستنی هیچوقت تمام نشود .... بزرگتر که شدیم رویای کودکی را با خریدن صدها بستنی به درک فرستادیم و دلمان را به آرزوهایی سپردیم که همگی جوابشان یک "نه" گنده بود....!! کاش بجای بزرگتر شدن آرزو خودمان کمی بزرگتر میشدیم!!

بچه که بودیم کابوس شبانه مان دیدن دراکولا و خون آشام در خواب بود ..... بزرگتر که شدیم کابوس شبانه مان یک رویای لطیف ترسناک بود : دخترکی که هر روز با دوچرخه تزئین شده اش برایت گل می آورد ... اما هرچقدر که گلها را بو میکنی ... بوی هیچ میدهند!! و قصه جایی تمام میشود که دخترک دیگر به رویایت نمی آید ... از مسئول خوابها که میپرسی پس چرا دخترک دیگر نمی آید؟!  مسئول خوابها میگوید : همین دیروز بود که دخترک با دوچرخه اش به ته دره پرتاب شد و مرد ... بیشتر که  پیگیر ماجرا میشوی ... مسئول خوابها دستت را میگیرد و با خود به همان دره میبرد ... مسئول خوابها راست میگوید!!

بچه که بودیم زندگی چقدر مهربانی داشت .... هیچکس جرات دلشکستن نداشت .... همه آب نبات چوبی را با هم لیس میزدیم!!

خدایا می نویسم از تک تک لحظاتم ٬ از لحظه به لحظه ای که در زندگیم

 گذشت٬ از ثانیه ها  دقیقه ها و ساعت هایی که می دانم یک لحظه از

 یاد بنده های معصیت کارت غافل نبودی٬ می دانم که سفره ی خوبی و

برکتت را برای ما انسان ها که اشرف مخلوقات هستیم پهن کردی تا از

 آن ها استفاده و شکرت کنیم می دانم از هیچ خوبی در حق ما کم

نذاشتی ولی  نمی دانم چرا ما آدما فقط وقتی که دچار مشکل می شیم

 وقتی که از درد های دنیا گله می کنیم وقتی که کسی دلمان را می شکند

 و یا نسبت به چیزی یا کسی احساس کمبود می کنیم به یادت می افتیم

 نمی دونم چرا ما آدما توی لحظات خوشی یادمون میره که خدایی داریم

 یادمون میره همین خدا بود که در سختی ها و مشکلات ما رو هدایت کرد

 و دستمونو گرفت تا از منجلاب گناه بیرون بیایم نمی دانم چرا ما آدما

عادت داریم فراموش کنیم لحظاتی که از نعمت ها و خوبی های خدا در

 شادمانی هستیم و تا یک اتفاق بدی برامون می افته از خدا شکایت

می کنیم و می گیم که خدا دوسمون نداره نمی دونم چرا یادمون میره

به خاطر تمامی نعمت هایی که در اختیارمونه باید  شکر گزار باشیم

ولی هنوزم نا شکری می کنیم بعضی وقت ها با خودم فکر می کنم که

ما بنده ها وقتی دچار اشتباه و گناهی می شیم با اومدن به درگاه

خدا و توبه کردن پروردگار مهربونمون ما رو می بخشه ولی چرا وقتی

 از یک بنده ای خواهش می کنی تو رو ببخشه اون بازم تو رو نمی بخشه

 الان یاد جمله ای افتادم:

(( آنقدر نگو اگه گذشت کنم کوچک می شوم.

 اگر با گذشت کردن کسی کوچک می شد٬ خداوند اینقدر بزرگ نبود.))

می خوام بگم یعنی این جور آدما که اینطورین و اینقدر غرور دارن فکر

 می کنن چقدر بزرگن... فکر می کنن کی هستن که دیگران بهشون

التماس می کنن اونم فقط واسه ی یه بخشش٬ اگر فقط یک لحظه به یاد

 بزرگی و عظمت خدا بیفتند که چقدر با اون بزرگیش و مهربونیش

اشک های بنده هاشو لمس کرد و التماسهای اونا رو به درگاهش

 بی جواب نگذاشت اگر فقط یک لحظه به یاد گذشت خدا بیفتند اینقدر

 احساس بزرگی نمی کنند و می فهمند که در مقابل ذره ای از لطف

 و مهربونی او هیچی نیستند و همینطور با غرور به جایی نمی رسند .....

دوستی و روابط بین دختر و پسر

خیلی بیشترازاونی که فکرشو بکنی دلم گرفته

ازاین همه غربت دلم گرفته

اراین همه نامهربونی دلم گرفته

ازهمه آدمای دوروبرم دلم گرفته

کاش کنارم بودی و می تونستم سرموبزارم روشونه هات وگریه کنم

کاش کنارم بودی و دستهای گرمت آرامش بخش وجودم می شد

کاش کنارم بودی وآغوش پرمهرت پایان دهنده همه غصه هام می شد

کاش کنارم بودی و....

ولی سهم من ازاین همه عشق چیزی جز.....

خوبید؟امروزامتحان زبان تخصصی داشتم که گند کاشتم دعا کنید بقیه رو خوب بشم تا بتونم رو ایده هام توی صنعت نان بهتر کار کنم.

مواظب خودتون باشید

یادم شده بود بگم ولادت مولا امام باقر مبارک.

راستی بچه های کلاسمون  به مقالاتی در مورد کیفیت آرد در صنعت نان نياز دارند اگه تونستید برامون ایمیل کنید.

star_2000y@yahoo.com

در روزگار قديم، پادشاهى سنگ بزرگى را که در يک جاده اصلى قرار داد.. سپس در گوشه‌اى قايم شد تا ببيند چه کسى آن را از جلوى مسير بر می‌دارد. برخى از بازرگانان ثروتمند با کالسکه‌هاى خود به کنار سنگ رسيدند، آن را دور زدند و به راه خود ادامه دادند. بسيارى از آن‌ها نيز به شاه بد و بيراه گفتند که چرا دستور نداده جاده را باز کنند. امّا هيچيک از آنان کارى به سنگ نداشتند...
 

سپس يک مرد روستايى با بار سبزيجات به نزديک سنگ رسيد. بارش را زمين گذاشت و شانه‌اش را زير سنگ قرار داد و سعى کرد که سنگ را به کنار جاده هل دهد. او بعد از زور زدن‌ها و عرق ريختن‌هاى زياد بالاخره موفق شد. هنگامى که سراغ بار سبزيجاتش رفت تا آن‌ها را بر دوش بگيرد و به راهش ادامه دهد متوجه شد کيسه‌اى زير آن سنگ در زمين فرو رفته است. کيسه را باز کرد پر از سکه‌هاى طلا بود و يادداشتى از جانب شاه که اين سکه‌ها مال کسى است که سنگ را از جاده کنار بزند. آن مرد روستايى چيزى را می‌دانست که بسيارى از ما نمی‌دانيم!
.....هر مانعى، فرصتى

امروز بهار است، ولی من نمیتوانم آنرا ببینم !!!!!

وقتی کارتان را نمیتوانید پیش ببرید استراتژی خود را تغییر بدهید خواهید دید بهترینها ممکن خواهد شد باور داشته باشید هر تغییر بهترین چیز برای زندگی است.