يادمان باشد اگر خاطرمان تنها شد                     طلب عشق ز هر بي سر و پايي نکنيم

يادمان باشد اگر اين دلمان بي کس شد                 طلب مهر ز هر چشم خماري نکنيم

يادمان باشد که دگر ليلي و مجنوني نيست            به چه قيمت دلمان بهر کسي چاک کنيم

يادمان باشد که در اين بهر دو رنگي و ريا           دگر حتي طلب آب ز دريا نکنيم

يادمان باشد اگر از پس هر شب روزيست             دگر آن روز پي قلب سياهي نرويم

يادمان باشد اگر شمعي و پروانه به يکجا ديديم        طلب سوختن بال و پر کس نکنيم

ولي آخر تو بگو با دل عاشق چه کنم؟                   ياد من هست طلب عشق ز هر کس نکنم

گو تو آخر که نه انصاف و نه عدل است و نه داد      دل ديوانه من بهر که افتاده به خاک

اين همه گفتم و گفتم که رسم آخر کار                      به تو اي عشق تو اي يار به تو اي بهر نياز

ياد من هست که د يگر دل من تنها نيست                ياد من هست که ديگر دل تو مال من است

ياد من هست که باشم همه عمر بهر تو پاک            ياد تو باشم و هر دم بکنم راز و نياز

ياد تو باشد از اين پس من و تو ما شده ايم              هر دو عاشق دو پرستو دو مسافر شده ايم